Genezing van chronische rugpijn na ongeval

Abeysekera Abeysinghe (55), Ratmalana (Sri Lanka)

Abeysekera Abeysinghe (55, Buddhist), Ratmalana (Sri Lanka)Sinds 1978 leed ik aan hevige rugpijn, die me erg kwelde en beperkte. Destijds probeerde ik met twee vrienden een grote, reusachtige steen in beweging te krijgen, maar tijdens deze poging lieten mijn vrienden de steen los, terwijl ik hem nog vasthield. Het gewicht was te groot en direct had ik het gevoel alsof mijn ruggengraat in tweeën gebroken en mijn lichaam uit elkaar gescheurd werd. De pijn was heel erg en ik kon me niet meer bewegen. Mijn vrienden moesten me naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis brengen, waar ik een maand lang werd behandeld. De arts diagnostiseerde een verstuiking. Hij zei me, dat het na een bepaalde tijd weer beter kon worden en ik moest hem verder regelmatig bezoeken.

Stekende pijn

Dat was ook nodig, want steeds als ik probeerde iets zwaars op te tillen, als ik snel liep, of me op mijn zij draaide enz., had ik ook deze stekende, onverdraaglijke pijn, precies in het midden van mijn rug. Dat duurde gewoonlijk ongeveer 15 minuten. Tijdens deze fase kon ik me niet bewegen. Onder groot ongemak en met hulp van anderen ging ik dan liggen en rustte uit, nadat ik pijnstillers had genomen. Daarnaast kreeg ik o.a. ook pijnpleisters, massages met olie en lichttherapie. Hoewel deze behandelingen me verlichting gaven en me in zekere mate ontspanden, kwam het slechts tot een tijdelijke verbetering. Geen van deze medische toepassingen bevrijdde me helemaal van de pijn.

Geen uitzicht op genezing

Ik was vaak in ziekenhuizen en nam voortdurend pijnstillers in. Bovendien werd ik ’s nachts door de pijn van mijn slaap beroofd. Mijn dagelijks werk, dat ik vroeger gewoon was te doen, kon ik niet meer verrichten. Zelfs het dragen van lichte dingen of me buigen was heel moeilijk. Ik kon alleen maar korte stukjes lopen en niet hoog klimmen, wat mijn werk als binnenhuisarchitect in die tijd erg beperkte. Hoewel ik mijn beroepsmatige werkzaamheden niet opgaf, kon ik ook op kantoor niet veel uitrichten, omdat ook langere tijd zitten mij groot ongemak bezorgde. Dus waren mijn bezigheden slechts tot heel licht werk beperkt. Dit belastte me psychisch zeer en ik werd in toenemende mate depressief.

Genezing

In februari 2008 leerde ik de gemeenschapsleidster van de Bruno Gröning-Vriendenkring in Ratmalana kennen. Ik vertelde haar over mijn rugpijn en ze vertelde mij over de leer van Bruno Gröning. Het was zo eenvoudig, dus nam ik direct aan de gemeenschapsbijeenkomst deel. Bij het opnemen van de genezende kracht kreeg ik een gevoel van vrede en rust en had de innige wens om gezond te worden. Al tijdens de bijeenkomst voelde ik geen pijn en aan het eind van de bijeenkomst was ik volkomen vrij. De pijn is sindsdien nooit meer opgetreden. Medicijnen heb ik niet meer nodig. Ik bezoek de plaatselijke bijeenkomsten en ga me thuis regelmatig einstellen. Nu voel ik me weer goed en gelukkig en ben weer actief. Ik kan alle zaken op kantoor en thuis zonder problemen afhandelen. ’s Nachts kan ik goed doorslapen. Ik draag zware dingen, zoals ik het voor het ongeval gewoon was en ik kan lange stukken lopen.

Medisch commentaar

Bij dit succesbericht gaat het duidelijk om een verrekking/verstuiking in het gebied van de wervelkolom. De pijn was chronisch geworden, zodat de heer Abeysinghe in zijn beroeps- en dagelijks leven aanzienlijk beperkt was. Het is heel ongewoon en medisch niet te verklaren, dat meer dan dertig jaar bestaande rugpijn opeens bij de inleiding in de leer van Bruno Gröning verdwijnt en daarna ondanks lichamelijke belasting niet meer opgetreden is. Het chronologische verband tussen het opnemen van de Heilstrom en het intreden van de genezing is meer dan duidelijk.

Dr. G. Blättner, arts

 

Dokumentarfilm

Documentaire:
"Het fenomeen
Bruno Gröning"

Data filmvoorstellingen in vele steden wereldwijd

Grete Häusler-Verlag

Grete Häusler uitgeverij: Een grote keus uit boeken, tijdschriften, CD’s, DVD’s en kalenders

fwd

Wetenschappers aan het woord: Interessante aspecten van de leer van Bruno Gröning