دوشادوش برونو گرونينگ

خاطرات گرته هويزلر با برونو گرونينگ

توامس اَيش سازنده فيلم

در تابستان سال 1950 ميلادی خانم گرته هولچباور، آموزگار اُتريشی جهت شنيدن سخنرانی برونو گرونينگ که جرايد وی را «طبيب معجزه گر» می نامند، به مونيخ مسافرت می کند. وی تنها به خاطر دوست نابينای خود به اين سفر تن داده است، تا نگذارد دوستش گول شارتان ها را خورده و سرکيسه شود. سه روز بعد به هنگام بازگشت به منزل، خود وی از سه بيماری علاج ناپذير رهايی يافته است. در پی آن در موطن خود شاهد رخدادهای غيرقابل تصوری می شود: بيمارانی که خانم هولچباور بدان ها از شفايابی های خودش تعريف می کند، شفا می يابند. وی شاهد شفايابی های بيماران فراوانی می شود و بعد از مدّتی جزو يکی از نزديکترين همکاران برونو گرونينگ درمی آيد.

در کنار فيلم سه قسمتیِ «پديده ای به نام برونو گرونينگ»، «دوشادوشِ برونو گرونينگ» فيلمِ مُستندِ تاريخی ديگری است که در حُولِ اين مرد تهيّه شده است. ترسيم آن دوران از زاويۀ ديدِ يک فرد منتقد و بدگمان، و سپس از ديدگاه همان فرد پس از تجربۀ حقيقت شفاء در پيکر خويش، و تبديل وی به يکی از نزديکترين همکاران برونو گرونينگ، اين فيلم را به عنوان يک سند ارزندۀ تاريخی، ممتاز می سازد. مصاحبه‌های متعدد، فيلمبرداری از مکان های اصلی، بهره گيری از داده‌های مستند، و صحنه پردازی های سينمائی، تماشاچی را از نزديک با جرياناتِ رخ نموده در حول و حوش برونو گرونينگ آشنا ساخته، و وی را قادر به دريافت پيوندهای معنوی می نمايد.