Uzdrowienie z przewlekłe zapalenie oskrzeli

Pani E. V. (53), (Niemcy)

Od około 5-6 lat chorowałam na zapalenie oskrzeli, przy czym odstępy pomiędzy

zaostrzeniami - do momentu wprowadzenia do nauki Bruno Gröninga w maju 1993 r. -

skróciły się do około tylko 3 tygodni. Z powodu głębokiego kaszlu z obfitym,

ropnym odkrztuszaniem niewiele mogłam spać lub w ogóle nie spałam prze okres 2-3

tygodni. Leki przeciwzapalne i rozluźniajace śluz, antybiotyki (np. Doxy Wolf),

plastry z gorczycy i herbaty przynosiły wprawdzie przejściowa ulgę i spadek

goraczki, jednakże pomiędzy okresami zaostrzeń prawie ciagle kaszlałam oraz

stale czułam się kiepsko i czułam się wyczerpana.

W maju 1993 r. zostałam wprowadzona do nauki i miałam najpierw niezmienne

dolegliwości - do czasu kiedy pod koniec października przeżyłam ostatnia ostra

fazę. Od tego momentu całkowicie ustapił kaszel oraz uczucie słabości i

zapalenie oskrzeli nigdy więcej już nie wystapiło.