Η ελεύθερη βούληση

Ο άνθρωπος αποφασίζει μόνος του εάν πιστεύει στην ασθένεια ή στην υγεία

Ένας εσωτερικός αγώνας

Αν, κατά την διαδικασία της ίασης, επέλθουν πόνοι, δεν είναι πάντοτε εύκολο να σκεφτεί κανείς ότι είναι Regelungen Πολλοί αντιδρούν με αμφιβολίες: «Πρόκειται για πόνους Regelungen ή μήπως για συμπτώματα της αρρώστειας;» Μια εσωτερική σύγκρουση αρχίζει,μια (επ)αντέκταση της πίστης. Εδώ αποφασίζεται αν ο άνθρωπος θα πετύχει την ίαση ή πόσο χρόνο θα διαρκέσει η διαδικασία της. Όλα εξαρτώνται από αυτό στο οποίο αυτός πιστεύει περισσότερο, στην σκέψη της αρρώστειας ή στην σκέψη της ίασης. Αν συνεχίζει να πιστεύει στην αρρώστεια, τότε και θα την διατηρήσει, αλλά αν αγωνίζεται να πιστέψει στην υγεία, τότε η διαδικασία της ίασης θα εγκαθιδρυθεί. Η απόφαση εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο.

Δεν μπορεί κανείς να υποχρεώσει κανέναν να γιατρευτεί∙ο καθένας οφείλει να πάρει την απόφαση αυτή ελεύθερα

Είναι ένα σημαντικό σημείο της διδασκαλίας του Μπρούνο Γκρένινγκ. Πάντοτε υπογράμμιζε ότι ο άνθρωπος διέθετε μια άψαυστη ελεύθερη βούληση, το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσε να κάνει ο Θεός σ’ ένα ζωντανό ον. Ανύψωνε τον άνθρωπο από το επίπεδο ενός πλάσματος σ’ εκείνο ενός ελεύθερου παιδιού, το οποίο δεν θα ακολουθούσε τις επιταγές του Πατέρα από υποχρέωση, αλλά ελεύθερα. Αλλά η ελεύθερη βούληση του θα του έδινε επίσης την δυνατότητα να παραβαίνει τους θεϊκούς νόμους.

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ είχε τον μεγαλύτερο σεβασμό στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να βοηθήσει παρά μόνον εκείνον ο οποίος είναι έτοιμος να αφεθεί να βοηθηθεί, που είναι έτοιμος να αποχωριστεί την ασθένεια. Δεν μπορεί να αφαιρέσει από τον άνθρωπο παρά μόνον ό,τι αυτός του παραδίδει ελεύθερα. Εκείνος που συντηρεί μια αρρώστεια, που την σκέφτεται συνεχώς και που μιλάει γι’ αυτήν, μάταια θα περιμένει μια ίαση. Έτσι ο Μπρούνο Γκρένινγκ έλεγε: «Μπορώ να βοηθήσω έναν άνθρωπο να βρει τον δρόμο του καλού, αλλά δεν μπορώ να εξαναγκάσω την απόφασή του ούτε να τον υποχρεώσω να στραφεί προς το καλό. Ο καθένας πρέπει να βρει τον δρόμο του μόνος του.»

Οι «Regelungen»

Ο καθαρισμός του σώματος μπορεί να είναι οδυνηρός

Οι «Regelungen» είναι μέρος της διαδικασίας κάθαρσης

Κατά την λήψη του Heilstrom ορισμένα άτομα αισθάνονται πόνους. Ο Μπρούνο Γκρένινγκ ονόμαζε αυτό το φαινόμενο «Regelungen». Είναι σημάδι αναδιοργάνωσης του σώματος. Οι πόνοι Regelungen δεν είναι συγκρίσιμοι, ως προς την φύση τους, με εκείνους της ασθένειας. Προκαλούνται από το Heilstrom και είναι η έκφραση ενός καθαρισμού των ασθενούντων οργάνων. Ο Kurt Trampler (άτομο θεραπευθέν, για κάποιο χρονικό διάστημα συνεργάτης του Μπρούνο Γκρένινγκ, δημοσιογράφος και συγγραφέας), γράφει επ’ αυτού του θέματος: «Ο πόνος Regelungen αρκετά συχνά κάνει αυτούς που αναζητούν βοήθεια να σαστίζουν. «Ο πόνος Regelung πρέπει να γίνει αισθητός. Συχνά κάποιοι άνθρωποι φοβούνται όταν ο πόνος Regelung εκδηλώνεται, μήπως πρόκειται για υποτροπή. Φοβούνται και λένε: είναι χειρότερα από πριν, πάμε στον γιατρό. Ο Γκρένινγκ είπε: ‘Γι’ αυτό εφιστώ την προσοχή σας σ’ αυτό το σημείο, όταν επέλθει ο πόνος Regelung, υπομείνατέ τον. Δεν συμβαίνει τίποτε το κακό∙ ο άνθρωπος βρίσκεται απλά σε τροχιά ίασης.’»

Οι Regelungen μπορούν να εκδηλωθούν υπό διάφορες μορφές. Οι πόνοι μπορεί να ομοιάζουν μ’ εκείνους της ασθένειας, μερικές φορές μάλιστα με πιο έντονο τρόπο. Αλλά μπορούν επίσης να εκδηλωθούν εντελώς διαφορετικά. Διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση, διότι κάθε άτομο αντιδρά με το δικό του ατομικό τρόπο στην θεϊκή δύναμη.

Ο πόνος Regelung δεν μπορεί να αποφευχθεί από τον άνθρωπο. Είναι ένα μέρος της διαδικασίας κάθαρσης κατά την διάρκεια της οποίας η ακαθαρσία της νόσου εξαλείφεται από το σώμα μέσω πνευματικής οδού.

Η διαδικασία του Regelung

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ εξήγησε το φαινόμενο των Regelungen με το παράδειγμα ενός λερωμένου δοχείου για γάλα. Ρώτησε τι χρειαζόταν να γίνει, άν το ξυνισμένο και δύσοσμο γάλα, έπρεπε να αντικατασταθεί από καλό φρέσκο γάλα. Η απάντηση είναι προφανής: πρέπει πρώτα να πετάξουμε το ξυνισμένο γάλα, ύστερα να καθαρίσουμε το δοχείο. Είναι – κατά μεταφορική έννοια – το ίδιο πράγμα και στον άνθρωπο.

Αν συγκρίνει κανείς το σώμα με ένα δοχείο, την ασθένεια με το χαλασμένο γάλα, τότε ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να αποχωριστεί νοητικά από την ασθένεια, να αδειάσει το χαλασμένο γάλα. Έπειτα το σώμα θα καθαριστεί από την «βρωμιά» της ασθένειας: αυτό είναι οι Regelungen. Και μόνον σε ένα καθαρισμένο δοχείο μπορεί το φρέσκο γάλα να μπεί: η υγεία εισέρχεται στον άνθρωπο. Με την βοήθεια μια άλλης εικόνας, συνέκρινε τον άνθρωπο με μια πιατέλα με φρούτα: «Πάρτε μια γεμάτη πιατέλα, δεν έχει μεγάλη σημασία με τι, ας πούμε με φρούτα, που βρίσκονται εκεί από μέρες, δηλαδή που βρισκόταν εκεί και τα οποία δεν ήξερε κανείς τι να τα κάνει, και σάπισαν. Δεν μπορείτε πλέον να φάτε αυτά τα φρούτα. Κι έπειτα έρχεται κάποιος ο οποίος θέλει να σας δώσει καινούργια φρούτα φρέσκα∙ θά ήταν χοντρή ανοησία αν απέθετε κανείς αυτά τα φρέσκα φρούτα πάνω στα χαλασμένα φρούτα, διότι αυτά τα καλά φρούτα γρήγορα θα βρισκόταν στην ίδια κατάσταση με τα χαλασμένα φρούτα. Αν θέλετε να έχετε το υγιές φρούτο, τότε πρέπει πρώτα να αφαιρέσετε το χαλασμένο, το άρρωστο, αυτό που πλέον δεν μπορεί να καταναλώσει κανείς∙ αλλά όχι μόνον αυτό, αλλά και να καθαρίσει την πιατέλα για να μπορέσει αυτή να δεχθεί αυτά που είναι φρέσκα. Συγκρίνετε την πιατέλα με το σώμα σας και τα φρούτα με τα ασθενή όργανά σας και το υγιές είναι αυτό που προσδοκάτε, αλλά αυτό είναι αδύνατον αν δεν μπορείτε να αποποιηθείτε το σάπιο, δηλαδή σ’ αυτήν την περίπτωση, αν ασχολείστε με την αρρώστεια σας.

Το «Einstellen» (σε θέση λήψης)

Η σωστή σωματική και πνευματική στάση για την λήψη του θεϊκού Heilstrom

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ ονόμαζε Heilstrom την πνευματική δύναμη που παράγει την ίαση. Έλεγε επίσης ιαματικό ρεύμα και θεϊκή δύναμη. Αλλά πώς ο άνθρωπος μπορεί να λάβει μέσα του το Heilstrom, πώς μπορεί να ανοιχτεί στην θεϊκή δύναμη; Ο Μπρούνο Γκρένινγκ συμβούλευε στους ανθρώπους σε αναζήτηση βοήθειας να κάθονται χωρίς να σταυρώνουν τα χέρια ούτε τα πόδια και να τοποθετούν τα χέρια πάνω στους μηρούς, με τις παλάμες ανοιχτές προς τα πάνω. Εκτός από αυτήν την σωματική στάση, είναι σημαντικό να συγκεντρώνονται σ’ ό,τι συμβαίνει μέσα στο σώμα. Μιά κατάσταση ανοιχτού και γεμάτου εμπιστοσύνη πνεύματος είναι ουσιώδης. Και μ’ αυτόν τον τρόπο είναι που ο άνθρωπος μπορεί να λάβει το θεραπευτικό ρεύμα. Ο Μπρούνο Γκρένινγκ έλεγε: «Ο Θεός μας δίνει όλα τα καλά, αλλά εμείς πρέπει να λάβουμε μέσα μας ό,τι έρχεται απ’ Αυτόν, όλα όσα μας αποστέλλει. Λοιπόν, κάντε το!»

Εξηγεί με τον εξής τρόπο την σπουδαιότητα της σωματικής στάσης: «Εκείνοι που έχουν ακόμη ένα ελεύθερο, ευκίνητο σώμα, συχνά αρέσκονται τόσο στο να το συσπούν, αυτό επίσης είναι η δύναμη της συνήθειας. Τα πόδια σταυροπόδι, το ένα πάνω στο άλλο· βεβαίως πότε πότε ο άνθρωπος μπορεί να νοιώσει οκνηρία, να αφήσει το έλεγχο του σώματός του, αλλά όχι όταν θέλει να λάβει το καλό, το θεϊκό, τότε, πρέπει να είναι ελεύθερος, με ανοιχτά τα χέρια, πρέπει να κάθεται ή να στέκεται όρθιος με άδεια τα χέρια!»

Ο Kurt Trampler (άτομο που θεραπεύτηκε, και για κάποιο χρονικό διάστημα συνεργάτης του Μπρούνο Γκρένινγκ, δημοσιογράφος και συγγραφέας) γράφει στο βιβλίο του Η μεγάλη μεταστροφή: «[…], εκτός από την εσωτερική προετοιμασία, κάτι φαινομενικά ασήμαντο είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να κάθεται κανείς με την ράχη ευθυτενή και να μην σταυρώνει ούτε τα πόδια ούτε τα χέρια. Σύμφωνα με τον Μπρούνο Γκρένινγκ, η επαφή των χεριών μεταξύ τους βραχυκυκλώνει το ρεύμα της ζωής στο επάνω μέρος του σώματος· ομοίως η επαφή των ποδιών μεταξύ τους ή η στάση σταυροπόδι έχει το ίδιο αποτέλεσμα στο κάτω μέρος του σώματος. Όποιος για μακρά περίοδο κάνει από συνήθεια αυτά τα σφάλματα μπορεί μάλιστα να έλξει δυσάρεστες ασθένειες.»

Δώστε προσοχή σ’ ό,τι νοιώθετε μέσα στο σώμα σας

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ χρησιμοποιούσε την έκφραση «Einstellen» για να δηλώσει ότι κάποιος λάβαινε την δύναμη με συνειδητό τρόπο. Ο άνθρωπος τίθεται σε κατάσταση λήψης του «Heilstrom». Το πού και πότε αυτό γίνεται δεν είναι τόσο σημαντικό. Αυτό που έχει σημασία, είναι το να είναι κανείς ήρεμος μέσα του, να αποχωριστεί απ’ όλες τις ενοχλητικές σκέψεις και να παρατηρεί προσεκτικά τι συμβαίνει μέσα στο σώμα του. Ο Μπρούνο Γκρένινγκ ρωτούσε διαρκώς στους ακροατές του τι αισθανόταν.

«Δεν έχετε παρά να τεθείτε σε κατάσταση λήψης για να λάβετε την αληθινή θεϊκής εκπομπή, ή καλύτερα, για να την επιτύχετε. Θα διαπιστώσετε μόνοι σας πώς να κάνετε για να πετύχετε αυτήν την εκπομπή. Αλλά, πρέπει πάντα να το επαναλαμβάνω, μόνον από την στιγμή που θα δώσετε αληθινά προσοχή σ’ ό,τι συμβαίνει μέσα στο ίδιο σας το σώμα και λιγότερο γύρω του, μόνον μέσα του.»

Κάθε άνθρωπος μπορεί να κάνει την εμπειρία να αισθανθεί το Heilstrom μέσα στο ίδιο του το σώμα. Κάποιος αισθάνεται τσιμπήματα, άλλος κρύα ή ζεστά ρίγη. Ένας τρίτος μπορεί να κινεί τα χέρια ή τα πόδια, ένας τέταρτος μπορεί να τινάζεται. Το Heilstrom εκδηλώνεται έτσι με τους πιο ποικίλους τρόπους στα διάφορα άτομα.

To «Heilstrom»

Ζωτικό ρεύμα προερχόμενο από την πηγή θεϊκής δύναμης

Ο Γκρένινγκ ως «μετασχηματιστής» ανάμεσα στον «σταθμό παραγωγής ηλεκτρισμού» Θεό και στον «ηλεκτρικό λαμπτήρα» άνθρωπο

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ αυτοκαθοριζόταν ως κάποιος που μεταδίδει μια πνευματική δύναμη που έρχεται απ’ ευθείας από τον Θεό και προκαλεί την ίαση. Ονόμαζε αυτήν την θεϊκή δύναμη: «Heilstrom».

Για να εξηγήσει την φύση του Heilstrom, κατέφευγε σε μια εικόνα. Συνέκρινε τον Θεό με ένα σταθμό παραγωγής ηλεκτρισμού, και τον άνθρωπο με έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα. Όπως η λάμπα δεν μπορεί να εκπληρώσει το έργο της παρά εάν το ηλεκτρικό ρεύμα του σταθμού φτάνει μέχρις αυτήν, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει σε θεϊκή τάξη παρά εάν είναι γεμάτος με την δύναμη του Θεού. Όσο για το έργο του, ο Μπρούνο το περιέγραφε ως εκείνο ενός «μετασχηματιστή» ρεύματος. Μετασχηματίζει τις απεριόριστες υψηλές θεϊκές ενέργειες εις τρόπον ώστε κάθε άνθρωπος να λαμβάνει μόνον όσο είναι ικανός να συλλάβει. Η ικανότητά του λήψης της δύναμης είναι απεριόριστη. Έτσι, παραδείγματος χάριν, στο Τράμπερχοφ του Ρόζενχάιμ, έγινε δυνατόν σε χιλιάδες άτομα να νοιώσουν συγχρόνως την θεραπευτική δύναμη, και συνέβησαν μεγάλες μαζικές ιάσεις.

Όταν κόπηκε η σύνδεση μεταξύ του Θεού και των ανθρώπων

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ εξηγούσε ότι υπήρχε αρχικά μία άμεση σύνδεση ανάμεσα στον Θεό, δηλαδή τον σταθμό παραγωγής ενέργειας, και τον άνθρωπο, δηλαδή τον «δέκτη». Οι άνθρωποι ζούσαν στη γη σαν παιδιά του Θεού, σε πλήρη ένωση με τον Πατέρα τους. Αλλά όταν απομακρύνθηκαν από τον Θεό, εγκατέλειψαν την θεϊκή τάξη και τότε περιέπεσαν στην αθλιότητα και την ανάγκη. Η σύνδεση μεταξύ Θεού και ανθρώπων χάλασε. Με το πέρασμα του χρόνου μια όλο και μεγαλύτερη άβυσος σχηματίστηκε, και κατέστη αδύνατο στους ανθρώπους να την διασχίσουν με τα δικά τους μέσα.

Η γέφυρα πάνω από την άβυσο ανάμεσα στον Θεό και στην ανθρωπότητα οδηγεί σε μια νέα ζωή

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ παρατηρεί: «Και επειδή ο άνθρωπος δεν μπορούσε να επανέλθει στον αληθινό θεϊκό δρόμο, καθώς η γέφυρα που οδηγεί εκεί είχε ανατιναχθεί, και περιπλανιόταν τώρα χωρίς σκοπό, ζώντας σε ακαταστασία σ’ ένα περιορισμένο χώρο, λοιπόν αυτήν την γέφυρα που οδηγεί στον αληθινό θεϊκό δρόμο, την έκτισα, την ανακατασκεύασα, και αν χρησιμοποιήσετε αυτήν την γέφυρα, αν την διαβήτε, θα φθάσετε στον δρόμο, στον θεϊκό δρόμο, και μάλιστα εκεί όπου επιτυγχάνετε την σύνδεση με το μεγάλο και μοναδικό θεϊκό έργο, όπου λαμβάνετε το αληθές, το αληθινό ρεύμα θεϊκής ζωής, για να μπορέσετε να διάγετε καλά την ζωή σας και να είστε σε καλή υγεία.»

«Και εκείνος που περνάει αυτήν την γέφυρα και παίρνει τον αληθινό θεϊκό δρόμο, αυτός θα νοιώσει τότε κάτι τελείως καινούργιο. Θα εκπλαγεί από όλα όσα βρίσκονται σ’ αυτόν τον δρόμο και τα οποία δεν είχε μπορέσει ακόμη να ανακαλύψει μέχρι τότε. Μόνον σ’ αυτόν τον χώρο επιτυγχάνετε αληθινά την συνένωση με το μεγάλο θεϊκό έργο.»

Αυτός που ακολουθεί την διδασκαλία του Μπρούνο Γκρένινγκ και ανοίγεται στην θεϊκή δύναμη θα αισθανθεί το Heilstrom στο σώμα του. Μία αίσθηση ζωής εντελώς καινούρια θα τον κυριεύσει: οι πόνοι, οι μέριμνες και οι ανάγκες θα ελαττωθούν και η υγεία, η αρμονία και η χαρά θα εγκατασταθούν μέσα του. Αρχίζει να νοιώθει ότι ο Θεός δεν κάθεται σε θρόνο ως ανηλεής δικαστής πολύ μακριά στους ουρανούς, αλλά ότι βρίσκεται κοντά στους ανθρώπους και θέλει να τους βοηθάει. Η άβυσος έχει διαπεραστεί. Ο άνθρωπος ξαναβρίσκει την πρωταρχική του κατάσταση.

Η μεγάλη μεταστροφή

Αποχωρισμός από την ασθένεια και πίστη στην υγεία

Το να σκέφτεται κανείς την αρρώστεια σημαίνει ότι την κρατάει

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ καλούσε διαρκώς τους ανθρώπους στην «μεγάλη μεταστροφή». Τους προσκαλούσε να θέσουν σε εφαρμογή την πίστη στο καλό και να εγκαταλείψουν τις κακές συνήθειες.

Προέτρεπε κατά πρώτον τους ανθρώπους να μην σκέφτονται την ασθένεια. Κατεδείκνυε ότι η ασθένεια προέρχεται από το κακό και ότι είναι το κακό. Το να μεριμνά κανείς γι’ αυτήν σημαίνει ότι συναναστρέφεται το κακό. Αυτό εμποδίζει την διαδικασία ίασης και μπορεί ακόμη να την καταστήσει αδύνατη. «Όποιος ασχολείται με την ασθένεια την κρατάει και φράζει τον δρόμο στην θεϊκή δύναμη.»

Ο άνθρωπος πρέπει να αποχωριστεί την ασθένεια, να μην την θεωρεί ως ιδιοκτησία του, αλλά να βλέπει σ’ αυτήν ένα κακό. «Η ασθένεια δεν ανήκει στον άνθρωπο!»

Παραδώστε την νόσο στον Μπρούνο Γκρένινγκ

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ πρότεινε στους ανθρώπους να τους πάρει τις ασθένειες: «Δώστε μου τις ασθένειες και τις μέριμνές σας! Μόνοι, δεν μπορείτε να τις διαχειριστείτε. Θα τις κουβαλήσω εγώ για σας. Αλλά δώστε τές μου με την πλήρη θέλησή σας διότι δεν είμαι κλέφτης!»

«Αν αποσπαστείτε από την ασθένεια εις τρόπον ώστε να μπορέσω να την πάρω επάνω μου, τότε εντάξει˙ αλλά αν την κρατάτε, τότε ούτε κι εγώ μπορώ να κάνω τίποτε. Η έβδομη εντολή το απαγορεύει: ‘Ού κλέψεις!’ Αν έπαιρνα την ασθένεια από έναν άνθρωπο ενάντια στη θέλησή του, θα διέπραττα μια αμαρτία. Δεν έχω το δικαίωμα να κλέψω! Όποιος αγαπάει την ασθένειά του την κρατάει. Από εκείνον ο οποίος μπορεί να την ξεχάσει, την αφαιρώ. Αλλά χρειάζεται να την αφήσει, όχι μόνο με σκέψεις, αλλά επίσης με πράξεις. Πρέπει να με ακούσετε! Δεν θέλω να σας επηρεάσω. Αν εγκαταλείψετε την ασθένεια, θα σας αφαιρέσω όλες τις παθήσεις σας!»

Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσει μια εσωτερική μεταστροφή

Η σημασία που έδινε ο Μπρούνο Γκρένινγκ στην εσωτερική μεταστροφή του καθενός ιδιαίτερα καταφαίνεται από το εξής απόσπασμα του βιβλίου του Kurt Trampler (ιαθείς άνθρωπος, για κάποιο χρονικό διάστημα συνεργάτης του Μπρούνο Γκρένινγκ, δημοσιοργάφος και συγγραφέας) Η μεγάλη μεταστροφή: «Σε κάποιες ιδιωτικές συνομιλίες άκουσα επίσης τον Γκρένινγκ να λέει πολύ συχνά ότι έφερε την ευθύνη ενώπιον του Θεού να πραγματοποιήσει ‛την ίαση μέσω αποκλειστικά της θεϊκής δύναμης’ των πασχόντων ατόμων τα οποία είχαν τουλάχιστον την καλή διάθεση να ζήσουν σύμφωνα με τους θείους νόμους, και να αποκλείσει από την ίαση εκείνα τα οποία δεν ήταν διατεθειμένα να αποποιηθούν το κακό. Έλεγε: «Θα μπορούσα εξ’ ίσου να πραγματοποιήσω μια μαζική ίαση λέγοντας: όλοι οι ασθενείς μιας πόλης ή μιας χώρας θεραπεύτηκαν! Αλλά κάνοντάς το αυτό δεν θα υπήρχαν περισσότερες απώλειες από τα κέρδη; Μεταξύ των ασθενών, τα κακά άτομα θα ήταν τότε διατεθειμένα να μεταστραφούν; Δεν θα έκαναν πάλι κατάχρηση της ανακτηθείσης υγείας; Όχι! Ο άνθρωπος πρέπει πρώτα να πραγματοποιήσει μια εσωτερική μεταστροφή, πρέπει πρώτα να είναι διατεθειμένος να εκριζώσει το κακό από μέσα τουκαι να βρει τον δρόμο που οδηγεί στον Θεό. Τότε μόνον είναι άξιος να πάρει την ίαση.»

Αρχικά, ο άνθρωπος δεν ήταν ασθενής

Τα λόγια του Μπρούνο Γκρένινγκ που πρόκειται να ακολουθήσουν διασαφηνίζουν αυτό το ζήτημα και εξηγούν την προέλευση των ασθενειών:

«Πώς αλήθεια συνέβη ώστε ο άνθρωπος να γίνει ασθενής; Ο πρωταρχικός άνθρωπος δεν ήταν ασθενής. Οι άνθρωποι έγιναν κακοί, όλο και χειρότεροι, από γενεά σε γενεά. Η κακία εξαπλώθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε σύντομα δεν θα είναι πλέον δυνατόν να ζήσει κανείς. Διαπληκτισμοί και διενέξεις, ακόμη και μέσα στις οικογένειες˙ περισσότερο πόλεμος παρά ειρήνη ανάμεσα στους λαούς! Οι μέριμνες έφερεαν στους ανθρώπους τις οδύνες της ψυχής και ρίζωσαν τόσο βαθιά ώστε η ανθωπότητα δεν μπορούσε παρά να αρρωστήσει. Οι άνθρωποι αλληλοκαταστρέφονται ψυχικά. Λαμβάνουν μια κακή εκπαίδευση, απομακρύνθηκαν από το φυσικό, πολλοί έχασαν την πίστη στον Θεό. Όποιος απομακρύνεται από τον θεϊκό δρόμο απομακρύνεται επίσης από την υγεία. Αν ο άνθρωπος θέλει να ξαναβρεί την υγεία μέσω του Μπρούνο Γκρένινγκ, πρέπει να είναι έτοιμος να αποποιηθεί την «κακία».

Πρέπει να γυρίσει την πλάτη στο κακό, στην ασθένεια˙ πρέπει να την αποχωριστεί, να μην σκέφτεται πλέον: «το άσθμα μου, οι ρευματισμοί μου», κ.λπ. Δεν είναι πάντα εύκολο, και απαιτεί έναν εσωτερικό μετασχηματισμό. Ο άνθρωπος οφείλει να αλλάξει θεμελειωδώς τον τρόπο με τον οποίο σκέπτεται. Δεν πρέπει, όπως συνηθίζει, να πιστεύει στην ασθένεια αλλά στην υγεία. Πρέπει να πιστεύει ότι ακόμη και οι ανίατες ασθένειες μπορούν να ιαθούν.

«Δεν μπορεί κανείς να με καταλάβει μέ την διανόηση»

Τι όμως ζητάει εδώ ο Μπρούνο Γκρένινγκ από μέρους των ατόμων σε αναζήτηση βοήθειας! Ένα λογικό πνεύμα δεν εξανίσταται στην ιδέα να δεχτεί μια τέτοια πρόσκληση; Πώς αρθρώσεις παραμορφωμένες από τους ρευματισμούς θα μπορούσαν να ξαναγίνουν υγιείς, και παράλυτα μέλη να ξαναβούν την κινητικότητά τους; Πώς θά ’ταν δυνατόν να δώσει κανείς τις ασθένειές του στον Μπρούνο Γκρένινγκ χωρίς αυτός να κάνει την παραμικρή επέμβαση και μάλιστα χωρίς να του έχει κανείς περιγράψει την πάθηση; Δεν είναι αυτό μια προσβολή για κάθε έστω και κατ’ ελάχιστα λογικό άνθρωπο;

Πρόκειται σαφώς πράγματι για έναν μεγάλο μετασχηματισμό που ο Μπρούνο Γκρένινγκ περιμένει από τους ανθρώπους· αυτός σημαίνει ότι πρέπει να βάλει κανείς στην άκρη κάθε τρόπο σκέψης προσανατολισμένο προς την επιστήμη και τον ορθολογισμό, και ότι πρέπει να αποδεχθεί την πίστη σε κάτι υψηλότερο. Η διδασκαλία του βασίζεται πάνω σε αρχές καθ’ όλα διαφορετικές από τους συνήθεις σημερινούς διανοητικούς συλλογισμούς, τους προερχόμενους από ένα υλιστικό πνεύμα. Γι’ αυτό έλεγε συχνά: «Δεν μπορεί βεβαίως κανείς να με καταλάβει μέσω της διανόησης»

Η αιτία των ασθενειών

Όταν δεν υπάρχει πλέον σύνδεση με την πηγή της θεϊκής δύναμης

Μία ασθένεια δεν είναι τυχαίο αποτέλεσμα

Πολλοί άνθρωποι νομίζουν σήμερα ότι η ασθένειεα οφείλεται στην τύχη, ότι επέρχεται απότομα και προσβάλλει τους ανθρώπους σαν να έρχεται από το πουθενά. Ο Μπρούνο Γκρένινγκ έλεγε αντιθέτως αυτό: «Όσο περισσότερο έχει απομακρυνθεί ο άθρωπος από τον Θεό, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, τόσο λιγότερη ζωή υπάρχει στο σώμα του ώστε να αντιδράσουν τα όργανά του στις εντολές του. Δεν μπορεί πλέον να ζει δυναμικά την ζωή του. Εδώ αυτός έχει απομακρυνθεί απ’ αυτήν την πηγή δύναμης. Με λίγα λόγια, έχασε την σύνδεση με την μεγάλη και θεϊκή πηγή δύναμης. Δεν είναι πλέον ικανός να λαμβάνει μέσα του την δύναμη του Θεού. Κι έτσι το σώμα του γίνεται ένα ναυάγιο.»

Μια άβυσσος σχηματίστηκε ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ περιγράφει επίσης τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να ξαναβρεί την υγεία: «Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο όμορφο, καλό και υγειή. Επομένως θέλει να είναι έτσι. Αρχικά οι άνθρωποι ήταν πλήρως συνδεδεμένοι με τον Θεό, δεν υπήρχε παρά αγάπη, αρμονία και υγεί, τα πάντα ήταν ένα. Αλλά όταν ο πρώτος άνθρωπος άρχισε ν’ ακούει την φωνή, την άλλη, την κακή φωνή, εκείνη που μιλούσε από έξω απ’ αυτήν την ενιαιότητα, και όταν άρχισε να υπακούει σ’ αυτήν, τότε αυτός ο σύνδεσμος σχίστηκε και, από τότε, ο άνθρωπος βρίσκεται χωριστά από τον Θεό. Μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου σχηματίστηκε μία άβυσσος. Δεν υπάρχει πλέον σύνδεσμος. Ο άνθρωπος, παραδεδομένος στον εαυτό του, έστω κι αν είναι όσο πιο πιστός μπορεί, κι αν προσεύχεται όσο θέλει, θα βρίσκεται στο μονοπάτι της ζωής του υπό τον πειρασμό του κακού το οποίο θα τον παρασύρει μέσα στα βάθη του. Στο δρόμο της ζωής σας, έχετε φθάσει εκεί, κάτω. Βιώνετε την δυστυχία, υποφέρετε, έχετε ανίατες παθήσεις. Σας το λέω: Μην κατεβαίνεται ακόμη παρακάτω, σας καλώ στην μεγάλη μεταστροφή. Ελάτε προς τα πάνω και, πάνω από την άβυσσο, θα σας φτιάξω μια γέφυρα! Εγκαταλείψτε τον δρόμο του πόνου και να πάρετε τον θεϊκό δρόμο! Σ’ αυτόν τον δρόμο δεν υπάρχει δυστυχία, ούτε οδύνες, ούτε ανίατες καταστάσεις, εκεί όλα είναι καλά. Αυτός ο δρόμος οδηγεί ξανά στον Θεό.

Η διδασκαλία του Μπούνο Γκρένινγκ

Βοήθεια και ίαση μέσω πνευματικής οδού

Η διδασκαλία του Μπρούνο Γκρένινγκ υποθέτει την ύπαρξη πνευματικών δυνάμεων οι οποίες έχουν μια σαφώς μεγαλύτερη επίδραση απ’ όσην νομίζει κανείς συνήθως.

Ο άνθρωπος συγκρίνεται μια μια «ηλεκτρική συστοιχία» - για να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, πρέπει να λαμβάνει συνεχώς νέες ζωτικές ενέργειες

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ συγκρίνει τον άνθρωπο με μια μπαταρία. Ο καθένας μας, στην καθημερινή ζωή, χάνει δυνάμεις. Πάντως, πολύ συχνά, οι νέες ενέργειες που μας είναι απαραίτητες δεν λαμβάνονται σε επάρκεια. Όπως μια άδεια μπαταρία δεν μπορεί να λειτουργήσει κανονικά, έτσι κι ένα σώμα χωρίς δυνάμεις δεν μπορεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Οι συνέπειες αυτού θα είναι η κόπωση, η νευρικότητα, τα υπαρξιακά άγχη και, τελικά, η ασθένεια.

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ εξηγούσε λοιπόν πώς ο καθένας θα μπορούσε να ανακτήσει χαμένες ενέργειες. Γι’ αυτόν τον σκοπό, η πίστη στο καλό είναι μια προϋπόθεση τόσο σημαντική όσο και η θέληση για ίαση. Ο άνθρωπος περιβάλλεται από παντού από θεραπευτικά κύματα, τα οποία αρκεί να συλλάβει. Σύμφωνα με τον Μπρούνο Γκρένινγκ δεν υπάρχει ανίατη ασθένεια, πράγμα που επιβεβαιώνουν οι ιατρικά ελεγχμένες μαρτυρίες επιτυχίας. Οι ιάσεις συμβαίνουν εδώ μόνον μέσω πνευματικής οδού και επομένως δεν συνδέονται με το φυσικό σώμα του Μπρούνο Γκρένινγκ.

Πώς μπορεί ο άνθρωπος να λάβει το Heilstrom

Γιά να λάβει αυτό το Heilstrom , το άτομο που επιζητεί βοήθεια κάθεται με τα χέρια ανοιχτά. Δεν σταυρώνει ούτε τα χέρια ούτε τα πόδια για να μην εμποδίζει την διέλευση του Heilstrom. Οι σκέψεις που έχουν να κάνουν με την ασθένεια και με τις μέριμνες εμποδίζουν την ροή του ρεύματος, οι σκέψεις που στρέφονται προς τα όμορφα πράγματα την διευκολύνουν.

Όταν το Heilstrom ρέει δια μέσου του σώματος, συναντάει τα ασθενή όργανα και εκεί αρχίζει την εργασία του καθαρισμού. Τότε μπορούν να εμφανιστούν πόνοι˙ αυτοί είναι η ένδειξη ενός καθαρισμού του σώματος. Καθώς η ασθένεια δεν είναι ηθελημένη από τον Θεό, σιγά σιγά απαλείφεται. Σε μερικές περιπτώσεις αυτό μπορεί να συμβεί αυθόρμητα. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο το άτομο να μην συνδέεται πλέον μέσω των σκέψεων με την ασθένεια, αλλά να πιστεύει ότι, για τον Θεό, τίποτε δεν είναι ανίατο.

Προκειμένου να διατηρήσουν την υγεία, οι φίλοι του Μπρούνο Γκρένινγκ τίθενται καθημερινά σε κατάσταση λήψης του Heilstrom. Ένα υγειές σώμα αποτελεί την βάση για μια ζωή σε συμφωνία με τον εαυτό μας, με τους ομοίους μας και με την φύση.

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ μεταδίδει στους ανθρώπους μία διδασκαλία

Ο σκοπός της διδασκαλίας του Μπρούνο Γκρένινγκ είναι να μετασχηματίσει τον καθένα σε ένα άτομο ευτυχισμένο που ζει, απαλλαγμένο από σωματικές και ψυχικές παθήσεις.

Γι’ αυτό το θέμα ο Μπρούνο Γκρένινγκ έλεγε: «Αυτή η διδασκαλία μου, περιλαμβάνει αξιώματα, σύμφωνα με τα οποία ζουν ήδη πολλοί φίλοι και είχαν έτσι επιτυχίες. Με την αποδοχή αυτής της διδασκαλίας, μια πλήρης μεταστροφή έλαβε χώρα μέσα τους, η οποία μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, οδήγησε στην ίαση.»

Ο μοναδικός σκοπός του Μπρούνο Γκρένινγκ ήταν να βοηθάει τους υποφέροντες ανθρώπους. Τους έδωσε την διδασκαλία του η οποία δεν βασιζόταν σε διανοητικές σκέψεις, αλλά προέκυπτε από την διαισθητική αίσθηση των πνευματικών νόμων. Όποιος εμβαθύνει σ’ συτήν την διδασκαλία θα βρει μια πολυπλοκότητα που δεν υποψιάζεται και θα αναγνωρίσει ότι εκτείνεται πολύ πέραν της όψης της ίασης, στο μέτρο που ο άνθρωπος δεν ανακτά μόνον την υγεία του σώματός του, αλλά επίσης και εκείνην της ψυχής του. Καλούσε τους ανθρώπους να πιστέψουν στο καλό και να εφαρμόσουν αυτήν την πίστη.

Photo gallery

Photos from Bruno Gröning’s life

Quotations

Core statements from lectures of Bruno Gröning

Statements about Bruno Gröning

Prominent figures comment on Gröning

Eye witness Mrs. Anni Ebner von Eschenbach

"As though the physician had to get used to seeing his wife healthy again"

For some time during the years 1950-51, Bruno Gröning held lectures in the Weikersheim boarding house in Graefelfing. Anni Ebner von Eschenbach had attended some of these lectures and recorded several events in writing. Here is an example:

"Once a young woman was wheeled in in a wheel-chair, her face white as snow. During the lecture she lost consciousness and looked as though she was dead. Bruno Gröning gave her a short glance and calmed down the attendees who were distressed, particularly her husband at her side.

After barely half an hour she woke up, stretched and, rosy-cheeked, got out of the wheel-chair and went towards Gröning. She still walked a little unsteadily, but with shining eyes, radiant with happiness and astonishment.

‘It is nice, dear lady, when one can stand again on one’s own feet and when one’s little heart is beating normally again! But don’t make up for the lost years all at once – guide the body slowly back to doing its duties.’

As the woman wanted to thank Gröning, he stated, ‘Thank God! I am only his little helper; prove now, that you are a true child of God!’

The man who had brought her in stood up and said in an emotional voice, ‘Mr. Gröning, I am her husband and a doctor. For me, my wife was incurable, even though I had tried everything. She still had only one wish: to visit you. I was convinced that she would die on the journey here, for her heart had been so severely burdened, that every movement could threaten her life. I am shaken by this miracle and can hardly believe it!’

Crying with joy, he wheeled the empty wheel-chair out of the room and took a seat with his wife, as they participated in the following two-hour lecture. He glanced often at his wife, as though he had to get used to seeing his wife healthy and happy again."

Eye witness G. Clausen

Liberation from leg pain that had lasted many years

In the 1950’s, I used to live near the Uetersen air base. One day Bruno Gröning walked past our window, and my children drew my attention to him. We knew Mr. Gröning from the newspaper. When I saw him at the window, I thought to myself, "Where is he going?'' When I saw him going into my neighbour's home, I ran over to her and knocked on the door. I learned that my neighbor was Bruno Gröning`s sister. I was invited into the kitchen and allowed to take a seat at the table opposite Bruno Gröning. His sister sat between us at the long side of the table. Bruno Gröning told me to sit comfortably, not to cross my arms and legs, and to pay attention to what I was feeling. He said to me, 'Take in as much of the healing stream as you can.' And then I felt, to my astonishment – for he was sitting at the other end of the table from me – a sort of breeze in the palms of my hands, as if somebody was gently blowing into them; I am prepared to swear to this. And then suddenly and unexpectedly, his sister felt pains in her leg and cried out, "Ow, ow, ow!"

And I was thinking, "But that is my pain, which has always tortured me." For years it had felt to me as if my leg did not belong to me, as if it was only glued on. No medical treatment had been able to relieve me of this condition.

I called out loudly, “But those are my pains! I have them all the time!" Bruno Gröning only said one word: 'Had!' At that moment the pain left his sister, and my leg felt totally normal again. I was free, without pain; my leg belonged to me again, and from that moment I no longer had a limp. I was healed and have remained so.

Bruno Gröning did not ask for money. On the contrary, he gave me a sheet of tin foil, with "God's blessing wherever you go" written on it. The visit lasted half an hour. Afterwards I walked back to my home, completely healed."

Eyewitness Gottfried Kalz

"The news ‘She can walk!’ spreads like wild fire"

The mother of my colleague had been wheel-chair bound for 25 years. When the conversation turned to Bruno Gröning, I said to her, ‘Try it, let the man come...’ That was, I believe, in 1956. They got in touch with Bruno Gröning, and he promised to come and see them one morning.

When Bruno Gröning arrived, several friends of the family were there, because they were curious to see what was going to happen. Old Mrs. W. was taken out of her bed and put into the wheel-chair in the living room, opposite where Bruno Gröning was sitting. Nobody was allowed to stay in the room. Everybody had to leave.

Old Mrs. W. and Mr. Gröning were left alone. All agog, we were listening outside the living room door, hoping to hear something. Suddenly we heard Bruno Gröning saying loudly and clearly, 'Get up and walk...' I can swear that the old lady could not walk one single step before! When we heard these words, nothing could keep us behind the door any longer. We threw it open and saw that old Mrs. W. could now walk. My colleague's wife wanted to give her mother-in-law a helping hand, but Bruno Gröning told her that Mrs. W. could walk by herself. She really got up and walked freely, without help, all by herself! We all had tears in our eyes. It was hard to believe, but we had seen and witnessed it with our own eyes.

Bruno Gröning had neither hypnotized old Mrs. W., nor touched her. He had only looked her firmly in the eye, and had said, 'Stand up!' And lo and behold, she got up and walked.

It made me think, ‘Could it be that there really is a God?’ There was not a single person in the room who was not crying for joy. It was simply a deeply moving experience. And then Bruno Gröning said, 'You can walk now.'

Mrs. W. was the talk of the town. It was a sensation. The news spread like wildfire. She can walk! Within a very short time, approximately 200 people had gathered, wanting to see Mrs. W. walk. She walked up and down the street to show the people.

Bruno Gröning did not ask for payment for coming. I can only report good things about him; he had a very special charisma. Mrs. W.’s healing has lasted.

Eyewitness Christa Hinz

War invalid jumps over a paddock fence

"I heard about Bruno Gröning’s work at the Traberhof from an acquaintance. After that, I also drove over there for two days. There were at least ten to twenty thousand people on the property when I arrived. Bruno Gröning was not to be seen. We waited for him for hours.

Then he arrived and spoke to the people from a balcony. I felt an electrifying, vibrant tingling in my whole body. Other people were also moving noticeably: their limbs seemed to be flying around. I would never have believed that something like this was possible if I hadn’t experienced it myself. A woman began to shout, ‘I don’t need a walking stick any longer! I can walk again.’

Although the crowd was very dense, I managed to make my way through it, because I was so interested in what was happening.

Red Cross workers were helping a man to his feet from a primitive stretcher of wooden boards. He lifted his hands, looking for help. Sweat was running off him in streams. I asked him what was wrong with him and he said, ‘I am a war invalid.’ Later this man was able to leave his stretcher.

Then I saw a crying grandfather with his eight-year-old grandson. The boy had not been able to walk. They had cobbled together a little wagon from simple wooden boards to bring the boy to Bruno Gröning here at the Traberhof. Now, in tears, the old man told me that the boy could walk again.

Nearby, a man jumped over a fence and I said to him, ‘Well, you’re in the wrong place here.’ He replied, ‘Last Sunday I was crippled and was dragging myself around on crutches.’ Five days later this man was jumping over fences! He beamed with happiness and showed me his war invalid ID card.

I also met an old man sitting in a wheelchair. He had lost his healing. People had told him that his healing would not last and that Gröning was a charlatan. He had believed their words.

The place was full of people day and night. The whole time I was at the Traberhof I was not hungry. There was no hysteria among the masses. They all hoped and believed that they would regain their health. When I saw these people lying on stretchers and propped on their crutches, I was so inwardly moved, that I could not talk and could barely look at them.

I think Bruno Gröning had a very special bond with God. I regretted that I was not able to encounter him more often. Today I still often think about what I experienced.”

Eyewitness Report

Healing from constipation and embolism. “That event was the talk of the town”

At the same time that people were waiting for help at the Wilhelmsplatz, events like the following were taking place elsewhere.

Doctors had given up on the mother of our eye-witness. She had had no bowel movement for six weeks. Enemas and laxatives had no effect. She also had an embolism.

Eye-witness: “We, all the family members, were at our wits’ end. We grasped at every straw that could help our mother. This was the situation when we heard that Bruno Gröning was here in Herford with a very sick person in Wittekind Street. I went there. There were already twenty other people, all of them seeking help. When Bruno Gröning came out to greet us, he said to me, ‘Wait for me in the kitchen. This evening I’ll go with you to your mother.’ I don’t know how he knew that I had come because of my mother. I had said nothing to him.

While waiting in the kitchen, I witnessed the following scene: A mother arrived with her child who had terrible whooping cough. We had already heard this dreadful whooping from afar. The child and the mother were led into the kitchen. Bruno Gröning stroked the child’s hair tenderly. Turning to the mother, he said, ‘Pay attention to your child. In a quarter of an hour she will vomit yellow mucus.’ Then he left the kitchen to attend to the other people. Suddenly the child began to retch. I just managed to pick her up and hold her over the coal box before she vomited. I had never seen such an attack of vomiting in my life. Later Bruno Gröning said to the mother, ‘Your child is healthy…’ She left, and the girl did not cough again.

At midnight we drove to see my mother in Bielefeld. While we were on our way, Bruno Gröning said that I should not worry, as the healing power comes from God. A human being must believe in the Good. Furthermore, Bruno Gröning told me that he was already now, during our trip in the car, attending to my mother; indeed, he was spiritually focusing on her.

When we entered my mother’s bedroom, Bruno Gröning sat down on her bed. To my great joy, I saw that her eyes were already noticeably clearer. Her stomach, however, was swollen like a barrel. Bruno Gröning then spoke to her, and I could see how the joy of life flowed back into my mother. Her heart opened to Bruno Gröning; she believed in him. He asked for a glass of water for my mother and said that it would do her good. I fetched fresh water from the pump in the yard, and my mother drank it. Bruno Gröning then turned to my father and said, ‘Pay attention to the stools and urine of your wife. You will be amazed how everything is loosening up inside and at what will come out.’ My father asked Bruno Gröning what he should pay him. Bruno Gröning simply said, ‘We should thank God, and write a letter of appreciation outlining what we have experienced.’

The next day my mother’s stomach started to rumble. Father said that the stools she passed filled seven pans. Two days later my mother got out of bed, completely healed. From that moment, her ulcerated legs and varicose veins were also completely healed, without any medical attention. Her doctor was speechless. This event was the main topic of conversation in our village.

When I looked Bruno Gröning in the eyes, I knew. Here is a true believer! His personal charisma was unique. If anyone had told me about such an experience before, I would have thought, ‘Come on, you’re crazy!’ But you have to experience it for yourself to be able to believe it. This event was a unique experience for me.”

Eyewitness L. Schlüter

Healing from deafness, blindness, paralysis, in Herford. Gröning's energy said more than a thousand words

Herford, a town in Westphalia, was where Bruno Gröning’s work began on a large scale, and where the press issued the first reports of what was happening there. Thousands of people seeking help came from near and far to experience healing. Among the crowds stood Mrs. Schlüter and her blind mother-in law. The latter was physically very weak and always needed help with her daily washing and getting dressed.

Mrs. Schlüter reported as follows: “I learned about the many healings from a magazine. The pictures showed what was happening in Herford, and I said to myself, you must go there with your mother-in-law!

Packed like sardines in a tin, we stood among all these people in front of house number 7 in Wilhelmplatz. On our right there were around 30 people in their wheelchairs. We all waited and waited. Nobody spoke. Everyone was in suspense and kept looking up to the balcony where Bruno Gröning was to appear. It was already very late in the evening when somebody came out on the balcony to pacify us. He said Bruno Gröning was still busy with other people needing help. ‘Be patient! Bruno Gröning will definitely come!’ And so we waited. Three days and three nights.

Suddenly Bruno Gröning was there, and everyone was overjoyed. He began to speak, telling us that we all needed help and healing and God was the greatest doctor for all mankind. Then he called on the paralyzed people to get up from their wheelchairs. ‘You can walk! Get up!’ Nobody moved. Again he encouraged them to have faith in God and stand up. ‘Just believe that you can do it; stand up!’ Then, one after the other, they stood up. They could walk! Nobody could believe what they saw. We were all speechless. People began to cry when they saw it.

Then Bruno Gröning said, 'I would like everyone who is blind and deaf-mute to come to the front door of the house.’ So we went there and he spoke to these people, also to my mother-in-law. He took a two-year-old girl from her mother’s arms. She was deaf-mute. Mr. Gröning stroked the child and spoke to her. Then he held a tuning-fork to the child’s ear. She turned her head towards it. It was quite obvious that the child could now hear. Another child recovered his sight. These were the most moving scenes I’ve ever seen in my life.

Later we went home. My mother-in-law had recovered her sight to the extent that she could move freely around her house on her own. Her general condition also improved, and she no longer needed the daily help with dressing and washing that she’d had to have before.

Bruno Gröning was simply dressed, like everyone else, but he radiated love like nobody else. One could trust him immediately. His energy said more than a thousand words.”

Witness E. Süffert

Healing of asthma in Munich

"A neighbor introduced me to Mr. Gröning in Munich. She knew that I had suffered serious asthma attacks for 14 years, and that my courage to face life had often faltered.

I was charmingly received. Bruno Gröning sat behind a desk, and I sat opposite him. Neither of us crossed our arms or legs. He asked me to breathe quietly and deeply. He did the same, which struck me as very funny, and I wanted to laugh. In...out...in...out. Then I felt heat in my legs. Mr. Gröning said that my recent operation had healed well. I had not mentioned one word about that to him. He explained to me that he felt everything in himself, and this was how he knew. He knew about my previous infectious jaundice, that I often had to get up at night to pass water and sometimes had no bowel movement for days. He knew simply everything, and then I was less inclined to laugh. He asked me to continue the breathing exercise. Then a bad attack suddenly started and I felt as though a heavy rock was lying on me. Mr. Gröning was breathing as loudly as I was. Suddenly, just as I felt that my air supply was being cut off, I had the sensation that energy was streaming through my body, from my head to my stomach. After this, I was able to breathe freely and deeply. That night I slept so quietly that my husband woke me to make sure I was still alive. Previously, I had spent the night sitting, rather than lying in bed, and my breathing sounded like an express train pulling into Munich station.

I experienced Bruno Gröning as a very spiritual person. I felt there was a spiritual bond between us. He gave me three small tin foil discs, which I was to place on my chest and stomach, and he said I would then be able to breathe freely. I did this, and since then I have never had another attack.”

Eyewitness H. Steurer

Bruno Gröning helps a war veteran

Bruno Gröning often traveled by train to people seeking help, and the following occurred on one of these journeys.

H. Steurer: “The train in which Bruno Gröning was traveling arrived at Innsbruck station, where it was making only a short stop. Bruno Gröning pulled down the window of his compartment and looked out. I happened to be standing on the platform, and I was in great pain.

I had read in the paper about his work among suffering people. Now, there he was, looking out of the train window. I went over to him and asked him please to help me, as I was in great pain. He got up and went to the back of his compartment, then came back and handed me a tin foil ball through the window. He told me to lay the ball against the parts of my body that pained me, and that I should pray. Then his train began to move.

My pains were caused by a mine explosion and resulting splinter injuries. I had lost my right eye and an arm. I followed Bruno Gröning’s advice at once and held the ball close to my body. In a very short time the pains were gone and never recurred. From the very first moment, Mr. Gröning made a particular and wonderful impression on me. I had the feeling that here was a person who could really help. He did not ask for payment for the ball. He just helped me selflessly.”