De vrije wil

De mens beslist zelf of hij in de ziekte of de gezondheid gelooft

Een innerlijke strijd

Als er tijdens het genezingsproces pijn komt, is het niet altijd gemakkelijk om in Regelungen te denken. Veel mensen worden onzeker: „Is het pijn door Regelungen of zijn het ziektesymptomen?“ Er begint een innerlijke strijd om het geloof. Hier wordt beslist of de mens de genezing verkrijgt, respectievelijk hoe lang het genezingsproces duurt. Het komt er op aan wie hij meer geloof schenkt, de gedachte aan ziekte of de gedachte aan genezing. Gelooft hij verder in de ziekte, dan zal hij deze ook houden, maar vecht hij door om het geloof in de gezondheid, dan zal het genezingsproces zich voltrekken. De mens beslist zelf.

Niemand kan tot genezing gedwongen worden, men kan slechts vrijwillig beslissen

Dit is een belangrijk punt in de leer van Bruno Gröning. Steeds weer bracht hij naar voren dat de mens een onaantastbare vrije wil heeft, het grootste geschenk dat God aan een levend wezen kan geven. De vrije wil verheft de mens van het niveau van een gericht schepsel tot het niveau van een vrij kind, dat de geboden van de Vader niet gedwongen, maar vrijwillig volgt. Maar de vrije wil maakt het hem ook mogelijk om aan de wetten van God voorbij te gaan.

Bruno Gröning respecteerde de vrije wil van de mens ten zeerste. Daarom kan hij slechts degene helpen die zich laat helpen, die bereid is zich van de ziekte los te maken. Hij mag de mens alleen maar dat afnemen, wat deze hem krachtens zijn vrije wil geeft. Wie op zijn ziekte zit, er voortdurend aan denkt en erover spreekt, zal vergeefs op een genezing wachten. Bruno Gröning zei hierover: „Ik mag een mens helpen, de weg naar het goede te vinden, maar ik mag hem de beslissing daarover noch afnemen, noch hem ook maar tot het goede dwingen. Ieder moet zijn weg zelf vinden.“