De oorzaak van ziekten

Als de verbinding met de goddelijke krachtbron ontbreekt

Een ziekte is geen toeval

Veel mensen leven tegenwoordig in het geloof dat een ziekte iets toevalligs zou zijn, dat plotseling opduikt en de mens als vanuit het niets overvalt. Bruno Gröning zei daarentegen: „Hoe verder de mens zich van God afwendt, wetend of onwetend, hoe minder leven er in zijn lichaam steekt, zodat er nauwelijks nog zo veel leven in was, dat de organen op hem, zoals hij ze moet bepalen, reageerden. Niet meer met volledige kracht kon hij door het leven gaan. Hij is hier van deze krachtbron afgeraakt. Hij heeft uiteindelijk de verbinding met de grote, goddelijke krachtbron verloren. Hij heeft de kracht van God niet meer in zich kunnen opnemen. En zo werd het, zijn lichaam, tot een wrak.“

Tussen God en de mensen ontstond een grote kloof

Hoe de mens weer tot de gezondheid kan komen, beschreef Bruno Gröning als volgt: „God heeft de mens mooi, goed en gezond geschapen. Zo wil Hij hem ook hebben. Oorspronkelijk waren de mensen geheel met God verbonden, er was alleen maar liefde, harmonie en gezondheid, alles was één. Maar toen de eerste mens naar de stem, naar de kwade, die buiten deze eenheid sprak, luisterde en dat heeft gedaan, toen werd deze verbinding verbroken, en sindsdien staat God hier en de mens daar. Tussen God en de mens ontstond een grote kloof. Er is geen verbinding. De mens - op zichzelf aangewezen - kan nog zo gelovig zijn en bidden, hij zal op zijn levensweg door het kwade aangevallen en in de diepte getrokken worden. U bent op uw levensweg daar aangekomen, daar beneden. U beleeft ongeluk, pijn, ongeneeslijke kwalen. Ik zeg u: gaat u niet nog dieper, maar ik roep u op tot de grote ommekeer! Komt u omhoog, en over de kloof bouw ik voor u een brug! Gaat u van de lijdensweg op de goddelijke weg! Hierop is geen ongeluk, geen pijn, geen ongeneeslijk - daar is alles goed. Deze weg leidt naar God terug!“