Η πρώτη δίκη αφορώσα στην απαγόρευση ίασης (1951-1952)
Η δράση του Γκρένιγκ μπορούσε να συγκριθεί με την εξάσκηση της ιατρικής;
Ενοχοποίηση για παράνομη εξάσκηση της ιατρικής
Το 1951/52, ο Μπρούνο Γκρένινγκ εμφανίστηκε για πρώτη φορά μπροστά στο δικαστήριο του Μονάχου για παράνομη εξάσκηση της ιατρικής. Αν, το 1949, η δραστηριότητά του είχε ακόμη θεωρηθεί από το υπουργείο Εσωτερικών της Βαυαρίας ως γνήσια πράξη αγάπης, εξομοιώθηκε εις το εξής με μια θεραπευτική πράξη κατά την ιατρική έννοια του όρου.
Η κατηρογία στηρίχτηκε στον νόμο περί παραϊατρικών πρακτικών γιατρών του 1939 ο οποίος καταργούσε την παλαιά ελευθερία να θεραπεύει κανείς, καθώς αυτή προοριζόταν για τους γιατρούς ναζί.
Αυτο που συνηγορεί υπέρ και αυτό που συνηγορεί κατά μιας προσβολής κατά του νόμου περί των παραϊατρικών πρακτικώνγιατρών
Ο Μπρούνο Γκρένιγνκ αθωώθηκε πρωτόδικα και δευτερόδικα. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου του Μονάχου δήλωσε στην ετυμηγορία του τον Μάρτιο του 1952:
«Το Δικαστήριο θα εύρισκε ανόητο να καταδικάσει τον κατηγορούμενο επι τη βάσει μια μονόπλευρης πραγματογνωμοσύνης. Διότι η διαβεβαίωση ότι η δραστηριότητα του Μπρούνο Γκρένινγκ εμπίπτει στον νόμο περί των παραϊατρικών πρακτικών γιατρών είναι περισσότερο από αμφίβολη, δεδομένου ότι αναπτύσσεται σ’ έναν τομέα ακόμη ελάχιστα εξερευνηθέντα σήμερα.»
Κατά την εκδίκαση της έφεσης, η αθωότητα του Μπρούνο Γκρένινγκ επιβεβαιώθηκε πλήρως, αλλά η δραστηριότητά του καθορίστηκε σαφώς ως θεραπευτική πράξη κατά την έννοια του νόμου περί των παραϊατρικών πρακτικών ιατρών:
«Ο κατηγορούμενος εξάσκησε έτσι, χωρίς άδεια και χωρίς να είναι γιατρός, μια δραστηριότητα με στόχο την διαπίστωση, την ίαση ή την ανακούφιση ασθενειών, πόνων ή φυσικών βλαβών σε ανθρώπινα όντα, πράγμα που θεωρείται ως ιατρική δραστηριότητα κατά την έννοια του νόμου περί των παραϊατρικών πρακτικών ιατρών. [...]»
Ένα «λάθος» που αποκλείει την ενοχή σημαίνει απαγόρευση ίασης
Η ετυμηγορία του δικαστηρίου έλεγε ακόμη: «Μια καταδίκη του κατηγορουμένου δεν μπορούσε να επακολουθήσει διότι αυτός έσφαλλε ως προς τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά των πράξεων που σχετίζονται με την εξάσκηση της ιατρικής και επομένως δεν ενήργησε κατά τρόπον εσκεμμένον. Αυτό το σφάλμα αποκλείει κάθε ενοχή.»
Το σφάλμα απέκλειε κάθε ενοχή του Μπρούνο Γκρένινγκ και διασαφηνίστηκε με μια απόφαση του δικαστηρίου. Η αθώωση που ακολούθησε ισοδυναμούσε με μια δικαστική απαγόρευση να κάνει ιάσεις. Έκτοτε ο Μπρούνο Γκρένινγκ έπρεπε να γνωρίζει ότι η δράστη του ήταν απαγορευμένη καθότι καθοριζόμενη ως παράνομη εξάσκηση της ιατρικής κατά τους όρους του νόμου. Οι αληθινοί λόγοι της πράξης του, σύμφωνα με τους οποίους ο τρόπος ενέργειάς του δεν έχει καμμία σχέση με την θεραπευτική πράξη υπό την ιατρική έννοια του όρου, δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ.
