Voĉoj pri Bruno Gröning
Konataj personoj esprimas sian opinion pri Gröning
|
|
"Gröning estas unika fenomeno, kiun oni ne povas enkategoriigi en iun ajn psiĥoterapian aŭ psiĥologian skolon. Mi kredas, ke li estis profunde religia homo. Modesta, kredinda, bonintenca, helpema homo." Helmut Kindler, eldonisto |
|
|
"El la spertado kaj la profunda enrigardo en la instruon de Bruno Gröning, la saniĝoj okazintaj el tio kaj lia saĝoplena scio, lia simpla naturo submetata al Dio, lia personeco elradiadanta forton kaj sekurecon, tio permesas al mi esprimi prijuĝon: Tiel malgranda kiel li estas laŭ la korpa staturo, tiel superpotence granda li estas, ĉar li donis sian tutan volon kaj sian unikan kapablon kaj scion por la bono de la homaro." Anny baronino Ebner von Eschenbach |
|
|
"Konstatiĝis, ke s-ro Gröning ekzamenis neniun homon, kiu venis al li. Neniu kazo estas konata al mi, en kiu Gröning tuŝis pacienton. Neniam mi eksciis, ke li provis igi malsanulon rezigni pri la helpo de fakmedicinisto. Krome li preskribis neniun medikamenton (…). Al mi neniu kazo estas konata, en kiu s-ro Gröning postulis monon de homoj, kiujn li traktis (…). Mi ne rigardis lin ĉarlatano (…). Eksterdube por mi estis, ke el li fortoj disradias, kiuj atingis sanigon ĉe homoj." Episkopo Hermann Kunst el Herford, 1949 |
|
|
"Gröning estas eksterordinara fenomeno, ne komprenebla science. (...) Oni povas kompari lin kun Sokrato, Jeanne d'Arc, Gandhi kaj Albert Schweitzer, ĉar ankaŭ li tute oferis sin pro la bono de la socio. (...) Liaj miraklaj sukcesoj estas tiel unikaj, ke li jam elstaras kiel historia persono. Sekvaj generacioj okupiĝos pri li kaj lia agado." Josef Hohmann, direktoro de meza lernejo, historiisto kaj randsciencisto |
|
|
"Se Bruno Gröning estis misinterpretata kaj kalumniata de certaj rondoj, do ne lastaloke pro tio, ke li estis prezentita al siaj samtempuloj tro unuflanke kiel miraklosaniganto. Lia sincere sentata amo al la homoj estis ege tro akcentite videbla ekstere, eĉ nebuligis lian originan kaj tre nuancoplenan naturon: la kristanon, la sciiganton kaj heroldon. La kerno de lia vivenhavo kaj lia strebado estis konata al nur malmultaj, al tro malmultaj." S-ino Hella Emrich, kuracistino |
|
|
"La fenomeno Gröning interesis min kiel kuraciston tiel, ke ekde multaj semajnoj mi pasigis multajn tagojn kaj ankaŭ multajn noktojn ĉe la flanko de Gröning. (...) Gröning donas al ni kuracistoj enigmon: Unue per persona kontakto kaj plej forta koncentriĝo li kapablas sanigi ene de mallonga tempo malsanulojn kun plej severaj suferoj, inter ili eĉ blindulojn - tion mi mem spertis - aŭ almenaŭ doni mildigon al ili. Due Gröning kapablas atingi la samajn sukcesojn per tio, kion li nomas telesanigo, tio estas, plenan saniĝon aŭ almenaŭ fortan pliboniĝon. Ankaŭ telesanigojn mi spertis. Ni kuracistoj povas kaj devas lerni multon de s-ro Gröning, ĉar estas sendebate pruvite en centoj da kazoj, ke la malgranda Gröning helpis kaj plene sanigis tie, kie scienco kaj kuracista kapablo jam malsukcesis." D-ro med. Zetti, kuracisto |
|
|
"Neniu povas kontesti, ke Bruno Gröning sanigis jam multajn malsanulojn, kiuj ĝis tiam estis konsiderataj nesanigeblaj. La konvencio saĝo de nia medicino rapidas klarigi, ke tio ne estas io eksterordinara, se ĝi rilatas al malsanoj, kiuj havas sian kaŭzon sur anima tereno. Sed kial la konvencia medicino ĝis nun havis tiom malmulte da sukceso per tiu kuracmetodo, tion oni ne diras. Aŭ ĉu tiaj kazoj estas tiom malmultaj, ke oni preferas silenti pri ili? La 'nova sanigometodo' en Herford ĉiukaze indas la atenton, kion oni donas al ĝi." D-ro fil. A. Kaul |
